تئاتری که به جای آدمهای شناختهشده متکی بر کیفیت است!
کارگردان نمایش «این زندگی مال کیه» تأکید دارد که اجرای این اثر از حمایت هیچ آدم شناختهشدهای برخوردار نبوده و گروه فقط به کیفیت کار تکیه کردهاند.
به گزارش خبرنگار مهر، دور دوم اجرای نمایش «این زندگی مال کیه؟» به نویسندگی برایان کلارک و ترجمه احمد کساییپور، با کارگردانی درسا آقایی و تهیهکنندگی مجید ملک میرزایی، از یکشنبه ۱۲ اسفند ۱۴۰۳، ساعت ۲۱:۴۵، تنها برای ۱۰ اجرا در تماشاخانه هما روی صحنه رفت.
آقایی درباره انتخاب این نمایش برای اجرا گفت: متن این نمایش به شدت به دلم نشست. در واقع، مفاهیمی از حق آزادی و حق انتخاب را در آن میبینم. ما اولین اجرایی که از این نمایشنامه دیدهایم، کاری از اشکان خیل نژاد بود که واقعاً هنرمندانه و خوب بود.تمام تلاشمان را کردیم تا یک ورژن متفاوت و خلاقانهتر روی صحنه بیاورم که هیچ شباهتی به اجرای قبلی این نمایشنامه نداشته باشد که با توجه به نظرات متعدد مخاطبانمان کار خوبی شده است.
وی یادآور شد: در این اثر، بازیگران حرفهای و جوان تئاتر حضور دارند که در شناخت کاراکترهایشان به ما کمک کردند. برخی از آنها اولین تجربه صحنهشان بود، اما به قدری انگیزه داشتند که توانستیم بهترین شکل کاراکترها را از آنها بگیریم.
این کارگردان به چالشهایی که با آنها مواجه بود نیز اشاره و تأکید کرد: در روند تولید با چالشهای زیادی روبهرو شدم و احساس میکنم که در یک صحبت، همه اینها گنجانده نمیشود. از همان ابتدا که خواستم شروع کنم، همه به من گفتند که نمیتوانم این کار را انجام دهم. دلیلهایشان این بود که سنم کم است و به عنوان یک دختر کمتجربه نمیتوانم ۱۳ نفر بازیگر را کنترل کنم و کار به اجرا نمیرسد. همچنین گفته بودند که قبلاً چهرههای معروف سینما این کار را انجام دادهاند و چگونه میتوانم با اولین کار در قیاس با آنها قرار بگیرم. این موضوعات واقعاً مرا دلسرد کرد، اما آخرین تلاشم را برای شروع این کار کردم و با شاهین زارع برای نقش کن هریسون صحبت کردم. استقبال زیاد او از این پیشنهاد، باعث شروع تمرینات و تولید این اثر شد.
آقایی در ادامه درباره مشکلاتی که برای کسب مجوز داشته است، گفت: مشکلات ما از ابتدای کار شروع شد. گرفتن مجوز ارشاد برای ما خیلی سخت بود. با وجود دوندگیهای بسیار، بالاخره مجوز را گرفتیم. در ابتدا، با هر سالنی صحبت کردیم گفتند که چون کار اولی هستید، نمیتوانیم به شما سالن بدهیم. همینجا میخواهم بگویم که مدیران سالنها به افراد تازهکار ولی باانگیزه، فرصت بدهند و از آنها حمایت کنند.
وی تصریح کرد: دور اول اجرای ما در سالنی بود که هیچ برنامهریزیای نداشت. بچهها به مدت یک ماه آماده اجرا بودند و سالن حتی تاریخ مشخصی برای شروع ما نداشت. اما اکنون خوشبختانه در تماشاخانه هما دور دوم اجرایمان را آغاز کردیم. ما حمایت هیچ آدم شناختهشدهای را در اجرای این نمایش نداشتیم و نداریم و فقط به کیفیت کارمان تکیه کردیم. اکنون با افرادی کار میکنم که به حرفهای بودنشان اعتماد دارم. برخی از آنها آشناییشان جزو سرمایههای این کار برای من بود.
این کارگردان تئاتر یادآور شد: ما این کار را با عشق ساختیم و امیدواریم که عشق و همدلی این گروه جوان به مخاطب برسد. ما به جز حمایت مخاطبان، هیچ پشتوانه دیگری نداریم.
شاهین زارع، یوکابد موسوی، علی گلشنی، علیرضا سعادتی، حدیثه رضایی، حمید مهرجو، نگین خسرو، شکیبا الکائی، شایان حیدری، نغمه منعمی، نرگس پارسیان مهر، سارا لطفی، علی منیری بازیگران این نمایش هستند.
در خلاصه داستان این اثر نمایشی آمده است: «اگه من نتونم یه انسان باشم دلم نمیخواد به یه دستاورد پزشکی تبدیل بشم.»
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰