پالم اسپرینگز بهترین‌های سینمای بین‌المللی را انتخاب کرد

«من هنوز اینجا هستم» در جشنواره بین‌المللی فیلم پالم اسپرینگز ۲۰۲۵ به عنوان بهترین فیلم بین‌المللی انتخاب شد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ورایتی، سی و ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم پالم اسپرینگز برندگان امسال خود را معرفی کرد و فیلم برزیلی «من هنوز اینجا هستم» را به عنوان بهترین فیلم بین‌المللی برگزید.

این جشنواره که از ۲ ژانویه شروع شده و امروز ۱۳ ژانویه به کار خود خاتمه می‌دهد، ۱۶۵ فیلم از ۷۱ کشور را به نمایش درآورد که از این میان ۶۸ عنوان اولین نمایش خود را تجربه کردند. این مجموعه شامل ۳۵ مورد از فیلم‌های بلند بین‌المللی ارسال شده به اسکار امسال هم بود.

اعضای هیئت داوران فیپرشی این جشنواره متشکل از برایان دی. جانسون منتقد فیلم کانادایی، مارسلو ژانوت منتقد فیلم برزیلی و پائولا کاسلا منتقد فیلم ایتالیایی کار داوری ۳۵ فیلم بلند بین‌المللی را برعهده داشتند.

در این میان جایزه فیپرشی بهترین فیلم بلند بین‌المللی به «من هنوز اینجا هستم» از برزیل به کارگردان والتر سالز اهدا شد. هیئت داوران این فیلم را برای تصویر کردن رویارویی با دیکتاتوری از منظر صمیمی مادری که نه تنها از خانواده پنج نفره‌اش، بلکه از حیثیت خود دفاع می‌کند تحسین کرد و افزود: والتر سالز لحظه‌ای حساس از تاریخ را با جزییات دقیق و قانع کننده و بدون نیاز به ملودرام، به تصویر کشیده است.

جایزه فیپررسی برای بهترین فیلمنامه بین‌المللی هم به «ورمیلیو» (سرخابی) از ایتالیا به کارگردانی مائورا دلپرو رسید و در بیانیه هیئت داوران برای برهم زدن قراردادهای یک درام دوران جنگ و روایت داستان از نگاه شخصیت‌های زن پیچیده از وی تجلیل شد.

جایزه فیپرشی برای بهترین بازیگر زن فیلم بلند بین‌المللی به زوئی سالدانا برای بازی در فیلم «امیلیا پرز» از فرانسه به کارگردانی ژاک اودیار اهدا شد. این بازیگر برای تصویر با قدرت یک شخصیت نقش مکمل در حد قهرمان داستان تمجید شد.

جایزه فیپرشی برای بهترین بازیگر مرد یک فیلم بلند بین‌المللی هم به مو چارا، موگلی باپ و دی‌جی پروای ۳ بازیگر فیلم «نی کپ» از ایرلند به کارگردانی ریچ پپیات رسید و هیئت داوران این ۳ خواننده را که نقش خود را در فیلم ایفا کرده‌اند برای ارائه مفهوم هویت فرهنگی ستود.

جایزه بهترین فیلم مستند به فیلم «سرزمین دیگری نیست» از فلسطین به کارگردانی یووال آبراهام، بازل آدرا، حمدان بالال و راشل زور اهدا شد و یک جایزه هم نصیب «جاده آبی – داستان ادنا اوبراین» محصول مشترک ایرلند / بریتانیا به کارگردانی سیناد اوشی رسید.

هیئت داوران بخش مستند شامل دیل کوهن، متیو کری و تیشون پوگ در تحسین خود گفتند: به دلیل غوطه‌ور شدن در زندگی روستاییان فلسطینی در کرانه باختری که با تهدید دائمی اخراج از خانه‌های خود توسط نیروهای اسرائیل و حملات شهرک نشینان اسرائیلی مواجه هستند، ما جایزه بهترین مستند را به «سرزمین دیگری نیست» اعطا می کنیم. این فیلم پیوند بین ۲ فیلمساز – یکی فلسطینی و دیگری اسرائیلی – را بدون احساساتی کردن رابطه، اما با تاکید بر قواعد متفاوت نشان می‌دهد تا ببینیم در مورد اسرائیلی‌هایی که تحت قانون مدنی زندگی می‌کنند و فلسطینی‌هایی که توسط نیروی نظامی اسرائیل اداره می‌شوند، چقدر تفاوت هست و علاوه بر آن به «جاده آبی – داستان ادنا اوبراین» که نبوغ خلاق و نیروی حیات استثنایی نویسنده بزرگ ایرلندی را نشان می‌دهد، جایزه ویژه می‌دهیم.

جایزه صداهای جدید دیدگاه‌های جدید به «بیا امشب به سمت سگ‌ها نرویم» ساخته امبت داوتیس از آفریقای جنوبی رسید و «سال جدیدی که هرگز نیامد» از رومانی ساخته بوگدان مورشانو هم در همین بخش جایزه برد. این بخش بر فیلم‌هایی تمرکز دارد که تیم برنامه‌ریزی جشنواره احساس کردند متمایزترین کارگردانان جدیدی هستند که در سال گذشته ظهور کرده‌اند. داوری این فیلم ها بر عهده بث بارت از جشنواره بین‌المللی فیلم سیاتل، گیل رابرتسون از انجمن منتقدان فیلم آفریقایی آمریکایی و جاستین باردا از «تلسکوپ فیلم» بود.

جایزه فیلم ایبرو-آمریکایی به «سوجو» از مکزیک ساخته کارگردان آسترید روندرو و فرناندا والادز رسید و از فیلم «ماناس» محصول مشترک برزیل / پرتغال ساخته ماریانا برناند تقدیر ویژه به عمل آمد.