سازنده اثر مذهبی باید معتقد باشد/انیمیشن «عمو رحمان» چگونه خلق شد
تهیه کننده انیمیشن «عمو رحمان» بیان کرد که در اقبال عمومی آثار مذهبی آنچه اهمیت دارد این است که سازنده اثر به کار اعتقاد داشته و جهانبینی اش هم راستا با کار باشد.
مهر: مجموعه «قصه های عمو رحمان» (اسلم) به کارگردانی میکاییل براتی و تهیه کنندگی میلاد حاجی پروانه محصول سازمان هنری رسانه ای اوج است که در ایام محرم روی آنتن شبکه پویا می رود.
میلاد حاجی پروانه تهیه کننده انیمیشن «قصه های عمو رحمان» در توضیح ماهیت این قصه بیان کرد: این انیمیشن کاری مذهبی است و چون خلا داستان های مذهبی را در حوزه نمایش کودک داریم این قصه را ساختیم.
وی ادامه داد: فیلمنامه اولیه این کار را محمدرضا سرشار بر اساس شخصیت اسلم (کسی که در کاروان امام حسین (ع) و از بچگی همراه ایشان بوده اند) نوشته بود که در زمان تولید بازنویسی و تلاش شد ۳d و موشن کمیک باشد چرا که محدودیت نمایش چهره را داشتیم.
تهیه کننده انیمیشن «قصه های عمو رحمان» گفت: ایده هر قسمت فضایی تاریخی و مستند دارد. به ویژه در موشن کمیک که همه مباحث مستند تاریخی است اما در ۳d به دلیل محدودیت هایی که وجود داشت داستان پردازی شده است.
خلق شخصیت و قصه با جذابیت های بصری
حاجی پروانه درباره شخصیت عمو رحمان اظهار کرد: این شخصیت برگرفته از شخصیت اسلم است و بن مایه های تاریخی دارد اما تماماً او نیست. اسلم کاراکتری است که مادربزرگش در خانه پیامبر (ص) رفت و آمد داشته و دایه بوده و به این واسطه اسلم که کمی بزرگتر از امام حسن (ع) و حسین (ع) است از کودکی با ائمه مشهور بوده و امروز قصه های آن دوران را برای کودکان روایت می کند.
وی افزود: ما وارد مستند تاریخی اسلم نشدیم و خودمان یک قصه روایی مجزا را ساختیم و چون سن مخاطب اثر، خردسال و کودک (حداکثر ۹ سال) است، نمی شد روی شخصیت واقعی متمرکز شویم چون جذابیتی برای کودک نداشت. بر این اساس تلاش ما از ابتدا خلق شخصیت و قصه ای بود که با جذابیت های بصری مخاطب کودک را با خود همراه سازد. در خلال این انیمیشن می بینیم که در هر قسمت مساله ای برای بچه ها مطرح می شود و برای حل مساله عمو رحمان قصه ای را از ائمه (ع) می گوید و وقتی به زمان حال بازمی گردد بچه ها نتیجه گیری می کنند؛ فلسفه این کار استفاده از تجربیات تاریخی و مذهبی در زندگی روزمره امروز ماست.
حاجی پروانه در پاسخ به چالش های تولید این اثر عنوان کرد: سخت ترین قسمت تولید انیمیشن، پروداکشن دیزاین و رسیدن به گرافیکی بود که مد نظر ما بود. میکایل براتی بسیار از تخصص و تواناییش در طراحی گرافیک مایه گذاشت. با تکنیک های تخصصی که به کار گرفتیم، توانستیم سرعت تولید را بالا ببریم و اثر رنگ و لعاب خوبی داشته باشد.
بازخوردهایمان از کار خوب بود
وی درباره بازخوردها نیز گفت: تاجایی که بازخوردها را گرفتیم اقبال به کار خوب بود؛ البته شاید دلیل اقبال این بود که کارهایی این چنینی کم است و چون «قصه های عمو رحمان» نیاز مخاطب را جواب داده، توسط مخاطب دیده شده است.
وی در پاسخ به این پرسش که کدام قسمت از کار بیشتر مورد توجه مخاطبان قرار گرفته است، عنوان کرد: تناسب فرم و محتوا توانسته است مخاطب را جذب کند. بحث روانشناسی به این می پردازد که این مفاهیم چگونه باید به کودکان آموزش داده شود؟ کتاب «رسانه ها و دین» اثر ناصر باهنر به همین سوال می پردازد که مفاهیم انتزاعی برای کودکان باید با دقت مطرح شود چون کودکان در این سن درک انتزاعی ندارد. پس هرگونه اثر برای رده سنی کودک باید متناسب با سن و درک او باشد تا بتوانیم مفاهیم مورد نیاز حوزه تاریخ و مذهب را آموزش دهیم.
حاجی پروانه درباره این که چطور می توان آموزه های دینی را بدون چارچوب های خشک ایدئولوژیک به کودکان منتقل کرد، گفت: سازنده اثر باید اعتقاد داشته باشد و جهان بینی اش همراستا با کار باشد. در انیمیشن این امکان را دارید که فانتزی داشته باشید و بر این اساس بهتر است که ۲۰ درصد اثر مفاهیم تاریخی و مستند و ۸۰ درصد آن ساخته ذهن باشد؛ همچنان که در «قصه های عمو رحمان» این کار را با همین درصد اعمال کرده ایم.
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰