چالش‌های ایفای یک نقش مخوف در «گالیله»/ شرایط تئاتر مناسب نیست

آرش فلاحت‌پیشه بازیگر و مشاور کارگردان نمایش «گالیله» که این روزها در سالن اصلی تئاترشهر روی صحنه است، در گفت‌وگو با خبرنگار مهر درباره نقشش و چگونگی ایفای آن در این نمایش گفت: من در نمایش «گالیله» ایفاگر نقش مامور انگیزاسیون هستم. انگیزاسیون یک تشکیلات خیلی مخوف در آن دوره بوده و هرکسی کارش به آنجا می‌کشیده حسابش با کرام‌الکاتبین بوده است.

وی ادامه داد: تمام نقش‌هایی که در این نمایش هست به نوعی تجمیع یک سری خرده نقش‌هایی است که در نمایشنامه اصلی بوده و برای اجرا دراماتورژی شده و حاصلش یک نمایش چهار ساعته شده‌است.

مشاور کارگردان نمایش «گالیله» اظهار کرد: مامور انگیزاسیون را با توجه به حضورش در آن سیاه چاله‌های مخوف، شبیه حیوانی مثل موش کور دیدم و این را با کارگردان و گریمور در میان گذاشتم که این ایده در طراحی لباس و گریم و حتی عینکی که روی صورتم هست دیده می‌شود. این کاراکتر دائما یک سری اطلاعات را جمع‌آوری می‌کند و مثل یک دوربین همه چیز را می‌بیند و بررسی می‌کند. همه این ها کمک کرد تا این نقش به این شکل ترسناک و مخوف ساخته شود.

وی همچنین درباره مدت زمان این نمایش توضیح داد: ما تمام تلاشمان را کردیم که مدت زمان نمایش طولانی نباشد اما نمی‌شد. نیاز به زمان بیشتری برای تمرین داشتیم که بتوانیم روی جزئیات کار کنیم. می‌دانیم که از حوصله تماشاگر امروز ما خارج است که بخواهد بنشیند و یک کار طولانی را ببیند، مخصوصا در شرایطی که تئاترهای خصوصی و هتل اسپیناسی با رقص و آواز در حال اجراست. با توجه به این موضوع، خیلی سخت می‌شود تماشاگر را با خودتان همراه کنید. اینجا هم یک تلاش‌هایی شده بود که سعی کردیم خیلی شرافتمندانه به آن بپردازیم و از تمام عناصر و ابزاری که داشتیم استفاده کردیم تا کار درست در بیاید.

فلاحت‌پیشه عنوان کرد: در این کار سعی کردیم موضوع کلی اثر را از کلیشه‌هایی که همیشه این جنس متن‌ها داشتند، جدا و متفاوت کنیم. مخاطب خط کلی داستان را می‌داند که گالیله تنها کسی است که گفته زمین گرد است، حال اینکه ما چطور بخواهیم به این قصه بپردازیم و تماشاگر را به یک شکل دیگر با همین روایت مواجه کنیم، کارهایی بوده که از همه عناصر برای به نتیجه رسیدنش استفاده کردیم. کار بسیار سختی بود به ویژه در روزهای اول که چالش زیادی به دلیل مدت زمان طولانی نمایش و برخی مسائل دیگر داشتیم.

وی تاکید کرد: متاسفانه در شرایطی زندگی می‌کنیم که پول و سرمایه حرف اول را می‌زند و وقتی آن را نداشته باشید باید به فلاکت بیفتید. متاسفانه دکور صحنه، لباس و نور نمایش دیر رسید و زمانی که اجرا را شروع کردیم ناهماهنگی های زیادی داشتیم چون در واقع باید یک ماه زودتر در آن موقعیت قرار می‌گرفتیم در حالی که تقریبا تا ۱۰ اجرای اول داشتیم خودمان را با شرایط هماهنگ می کردیم و تازه می فهمیدیم که در چه موقعیتی هستیم.

بازیگر نمایش «گالیله» در ادامه درباره همکاری با فرهاد آییش بیان کرد: آقای آییش در این سن و سال، بیش از ۲ ساعت روی صحنه می‌درخشد و من سعی دارم در این فرصتی که کنارشان هستم از ایشان یاد بگیرم و از سبک زندگی او و کوچک‌ترین رفتارهایش بفهمم چطور باید جلو بروم تا زمانی که به سن و سال ایشان رسیدم بتوانم با همین توان ادامه دهم.

وی درباره شرایط این روزهای تئاتر گفت: تئاتر ما پدر و مادر ندارد، چون بزرگترهای ما رفته‌اند و تئاتر بی‌صاحب شده است. خانه تئاتر و بزرگ‌ترین تشکل تئاتری هم هیچ حرکتی نمی‌کنند. متاسفانه همان‌طور که گفتم همه چیز را پول جلو می‌برد و آدم‌های بی‌مایه و بی‌کفایت راس کار قرار گرفته‌اند، استاد دانشگاه شده‌اند و تدریس می‌کنند، سالن‌دار شده‌اند در حالی که هیچ آگاهی و سررشته‌ای از تئاتر و فرهنگ و هنر ندارند و صرفا پول دارند و ما باید با آنها سر و کله بزنیم.

فلاحت‌پیشه در پایان یادآور شد: تهیه‌کننده‌ها و بعضا کارگردان‌هایی وارد این عرصه شده‌اند که با پول یک سری چهره را دور هم جمع می‌کنند و متاسفانه همکاران من هم برای غم نان ناچارند با آن ها همکاری کنند. شبی ۹۰ کار در تهران اجرا می‌رود ولی دو یا سه کار خوب بینشان هست.