تکلیف غایبان کاراته چه می شود/ چرا کتیرایی نادیده گرفته شد؟

خبرگزاری مهر: گروه ورزشی- محمد بیرامی: مسابقات انتخابی تیم ملی کاراته با حضور بیش از چهار هزار کاراته کا از هفته گذشته به میزبانی همدان آغاز شد. مسابقاتی که در همه رده‌های سنی و در هر دو بخش آقایان و بانوان برگزار می‌شود تا تکلیف نفرات برتر برای حضور در مرحله دوم مسابقات انتخابی مشخص و در نهایت اردوی آماده سازی تیم‌های ملی آغاز شود.

در این دوره از رقابت‌ها شاهد نمایشی از پتانسیل بالای کاراته ایران در همه رده‌های سنی و به خصوص پشتوانه خوب برای تیم‌های ملی بودیم. رقابت‌هایی که از سطح فنی قابل قبولی برخوردار بود و ثابت کرد در صورت برنامه ریزی صحیح و بکارگیری مربیان کارآمد و سازنده می‌توان در آینده به موفقیت این رشته امیدوار بود. در واقع فدراسیون کاراته بعد از بازی‌های آسیایی «هانگژو» که با نتایج نه چندان خوبی برای ورزش کشور رقم خورد، زنگ خطر را به خوبی شنید و گام اول را برای بازسازی تیم ملی و موفقیت در «ناگویا» و بازی‌های آسیایی ۲۰۲۶ محکم برداشت.

اگر قرار است کاراته ایران همانند ادوار گذشته نقش تأثیرگذاری خود را در بازی‌های آسیایی را برای خود حفظ کرده و حتی پررنگ کند، ادامه همین راه بیش از هر زمان دیگری ضروری به نظر می‌رسد. طراحی یک فرآیند شفاف برای رسیدن به ترکیب اصلی تیم ملی از واجبات این برنامه خواهد بود. موضوعی که باعث می‌شود بهترین‌ها با طی کردن یک چرخه انتخابی به حق خود رسیده و در نهایت تیم ملی با ترکیبی از شایسته‌ها تشکیل شود.

نکته مهمی در همین رقابت‌ها بیش از هر موضوعی به چشم آمد غیبت ملی پوشان شناخته بود. سعید نیکوخصلت مدیر تیم‌های ملی کاراته مدتی قبل در گفتگویی که از سوی روابط عمومی فدراسیون کاراته دو هفته قبل از شروع مسابقات منتشر شد عنوان کرده بود که حضور در مسابقات قهرمانی کشور برای تمامی کسانی که می‌خواهند پیراهن تیم ملی در سال ۱۴۰۳ را بر تن کنند، الزامی است. اعضای تیم ملی سال ۱۴۰۲ به شرطی از مسابقات قهرمانی کشور معاف هستند که گواهی پزشکی معتبر از فدراسیون پزشکی ارائه نمایند و یا این‌که جزو نفرات اعزامی به لیگ جهانی مصر باشند که همزمان با برگزاری مسابقات قهرمانی کشور خواهد بود.

در این بین سوالی که پیش می‌آید اینجاست که چند ملی پوش این اولتیماتوم نیکو خصلت را جدی گرفتند. تکلیف آنها که در این رقابت‌ها حضور داشته و موفق به کسب مدال شدند چه می‌شود؟ آیا قرار است بازهم آنها که پیش از این در ترکیب تیم ملی حضور داشته‌اند، با ارائه تبصره و تک ماده انتخاب و اعزام شوند؟

تیم ملی کاراته نیاز به پوست اندازی دارد و در این شکی نیست! بخشی از این پروسه سال گذشته انجام شد، ولی باید ادامه پیدا کند. اگر فدراسیون کاراته علاقمند به ساختن تیمی قدرتمند در سال‌های آتی است، باید به جوانانی که امتحان خود را روی تاتامی انتخابی پس داده و به نوعی از پس رقبای داخلی برآمده‌اند، بیش از گذشته اعتماد کرد.

موضوع مهم دیگر در کاراته اعلام اسامی سرمربی تیم‌های ملی در رده‌های سنی مختلف بود. اینکه نتیجه چندین جلسه بررسی در کمیته فنی و نشست با کارشناسان و خبرگان کاراته به این اسامی ختم شد، بحثی است که خود بررسی جداگانه را طلب می‌کند. در بین اسامی معرفی شده، شاید جای خالی برخی نام‌ها بدجور به چشم آمد. چرا به یک مربی همیشه منتقد که پیش از این هم امتحان خود را پس داده اعتماد می‌شود، ولی مربی دیگری که نتایج خوبی با تیم‌های مختلف از باشگاهی گرفته تا ملی توجهی نمی‌شود را نادیده می‌گیرند. ابهامات را دو چندان افزایش می‌دهند. اینکه مربیانی چون علیرضا کتیرایی، حمید فرهادی و مربی با رزومه بالا دیده نمی‌شوند سوالی است که نمی‌توان از کنار آن به سادگی گذشت.

در پایان باید اشاره کنیم که کاراته ایران نیازمند انتخاب مسیری شفاف و واضح برای تکمیل پروسه پوست اندازی و بازگشت به سطح اول کاراته دنیا دارد، و این امر محقق نمی‌شود مگر با نگاه ویژه در انتخاب مربیانی با علم و دانش که توانایی مدیریتی و فنی خود با اثبات رسانده‌اند.