آسیب فیلمبرداری پهپادی از پرندگان جدی است

ایمان ابراهیمی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه فیلمبرداری از پرندگان با پهپاد در حال تبدیل شدن به یک مساله جدی است، اظهار داشت: ابعاد این مساله پیش‌تر آن‌قدر محدود بود که نیازی به صحبت کردن درباره آن احساس نمی‌شد اما در چند ماه اخیر شاهد انتشار فیلم‌هایی از پرندگان هستیم که با پهپاد گرفته می‌شوند و مدام نیز در حال افزایش است.

وی با اشاره اینکه هم اینک فصل جوجه آوری پرندگان است، افزود: رواج فیلم‌برداری غیراصولی با پهپاد از پرندگان می‌تواند به مشکلی بسیار جدی برای این گونه‌ها تبدیل شود.

مدیرعامل انجمن حفاظت پرندگان آوای بوم خاطرنشان کرد: باید توجه داشت که پرنده‌ها نمی‌دانند پهپاد چیست؛ آنها پهپاد را یک پرنده در نظر می‌گیرند و چون شکل این پرنده برای آنها ناشناخته است دقیقاً نمی‌دانند چه رفتاری باید از خود نشان بدهند. در نتیجه دچار سردرگمی شده و برای بازه زمانی نامشخصی از رفتار عادی خارج می‌شوند.

این فعال محیط‌زیست با بیان اینکه پرنده‌ها در فصل زادآوری ممکن است به صورت مستقیم به این پهپادها حمله کنند، ادامه داد: متأسفانه باید گفت بسیاری از فیلمبرداران با پهپاد این اتفاق را با چشمان خود مشاهده کردند اما ترجیح می‌دهند از این مساله حرفی نزنند در حالی که این وضعیت خطر مستقیم برای جان پرنده‌ای است که از جوجه‌های خود مراقب و آنها را بزرگ می‌کند.

وی ابراز داشت: زمانی که پهپاد را به پرنده‌های بزرگ جثه نزدیک می‌کنند، این پرنده‌ها به صورت ناگهانی فرار می‌کنند، در این فرار ناگهانی احتمال آسیب دیدن اندام و یا تخریب لانه‌ها به وضوح وجود دارد.

مدیرعامل انجمن حفاظت پرندگان آوای بوم افزود: گزارشاتی از این تأثیر دائمی پرواز پهپادها روی کلنی‌های زادآوری وجود دارد که نشان می‌دهد ممکن است پرندگان سال بعد برای جوجه‌آوری، دیگر به مکانی که در آن پهپاد گشت می‌زده، بازنگردند.

ابراهیمی خاطرنشان کرد: اغلب این فیلم‌ها از زیستگاه‌هایی در حال انتشار است که به شدت شکننده و حساس هستند مانند تالاب گاوخونی یا مهارلو که آخرین بازمانده‌های پرندگان در آن‌ها زادآوری می‌کنند.

وی با اشاره به اینکه فیلمبرداری با پهپاد در زیستگاه‌هایی که باید بازمانده‌های پرندگان به شدت تحت مراقبت باشد، این مشکل را چندین برابر کرده است، گفت: فیلمبرداری با پهپاد باید با رعایت فاصله‌ای انجام شود که خللی در رفتار طبیعی پرنده مشاهده نشود و در زیستگاه‌های کمتر حساس و از گونه‌های کمتر در خطر باشد و با حضور افراد متخصص در زمینه حیات وحش انجام شود.