از دو قلوهای افسانه‌ای تا حکایت کوله پشتی/ هشدار به المپیکی‌ها

خبرگزاری مهر: گروه ورزشی- محمد بیرامی: تکواندو ایران سال پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشت، سالی که از موفقیت در مسابقات گرنداسلم آغاز شد و در نهایت با کسب چهار سهمیه حضور در بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس پایان خوشی رقم زد. مجید افلاکی از روزهای پایانی مهرماه از سوی کمیته فنی به عنوان سرمربی، هدایت تیم ملی را برعهده گرفت و با این تیم عنوان قهرمانی در جام جهانی کره جنوبی را به خود اختصاص داد، در مرحله دوم گرنداسلم نیز یک سهمیه المپیک را برای تکواندو کشور کسب کرد و در نهایت هم سهمیه دوم را نیز با آرین سلیمی در مسابقات قاره‌ای بدست آورد.

افلاکی در گفت و گو با خبرنگار مهر سخنان خود را با تبریک سال نو به همه هموطنان و آرزوی قبولی و طاعات و عبادات در ماه مبارک رمضان آغاز کرد و ادامه داد: از زمانی که ساعی در رأس فدراسیون قرار گرفت، تکواندو روزهای پرکار و حساسی را پشت سر گذاشت. سال ۱۴۰۲ هم همین شرایط را داشت و ترافیک سنگینی به لحاظ مسابقات برون مرزی پشت سر گذاشتیم و این رقابت‌ها از آن جهت اهمیت دو چندانی داشت که تمرکز و تلاش مجموعه تکواندو بر روی سهمیه‌های المپیک بود. در این مدت اتفاقات متعددی افتاد و سنگ اندازی های زیادی صورت گرفت، ولی خدا را شکر فدراسیون و ورزشکاران با کسب چهار سهمیه حضور در بازی‌های المپیک رو سفید شدند.

دو قلوهای افسانه‌ای

من و هادی ساعی نزدیک به ۳۷ سال است کنار هم و با هم هستیم. از نوجوانی در ترکیب تیم تهران با هم بودیم، بعد در تیم ملی این دوستی ادامه پیدا کرد. زمانی که القاب در ورزش چندان کاربرد نداشت ما به دو قلوهای افسانه‌ای تکواندو معروف شده بودیم. بعد از آن مهدی بی باک به ما پیوست لقب «مثلث طلایی» را رسانه‌ها دادند. زمانی که هادی ساعی به عنوان رییس فدراسیون تکواندو انتخاب شد و هنوز به صورت رسمی روی صندلی ریاست ننشسته بود، با هم صحبت کردیم و قرار شد همکاری کنیم، معتقدم جنس و رنگ ساعی متفاوت با دیگر رؤسای فدراسیون هاست، شاید خیلی‌ها از دور می‌بینند جور دیگری تعبیر کنند، اما وقتی وارد کار می‌شویم و ارتباط می‌گیریم، این تفاوت بیشتر به چشم می‌آید. او در مورد تکواندو یک عاشق واقعی است و فردی نیست که در رفاقت کم آورده و یا به عقب برگردد.

تاریخ انقضا ندارد

فکر می‌کنم افرادی که با ساعی کار کردند، متوجه شدند که مثل خیلی‌ها تاریخ انقضا روی افراد و همکاران خود نمی‌گذارد و به قول معروف برای رسیدن به هدف کسی را قربانی نمی‌کند. به همین دلیل همکاری با او را با جان و دل قبول کردم. در مواقع مختلف پای همه چیز بودم و روزی که برای هدایت تیم ملی با من صحبت کرد، علی رغم تمام مباحث مطرح شده، گفتم اگر خودت (ساعی) و دکتر رحیمی و اعضای کمیته فنی کنارم هستید و کمک می‌کنید، قبول می‌کنم.

می‌گویند مجید افلاکی بد اخلاق است

برخی مواقع لازم است بد اخلاق بود که من هستم، ولی در عین حال خیلی به خرد جمعی اعتقاد دارم. از روزی هم که شروع کردیم، با همین روند پیش رفته‌ام. این درست که تصمیم نهایی و آخر را با من است، اما پس از مشورت با اساتید برنامه و یا تصمیمی را نهایی می‌کنم. الحق هم که در این مدت دوستان همه جوره حمایت و کمک کردند. همه درخواست‌های ما به خوبی انجام شد و در زمان اعزام یا اردو دریغ نکردند. بعد از حضور من در رأس کادر فنی مسابقات جام جهانی و گرنداسلم را باید شرکت می‌کردیم. با هجمه سنگینی مواجه بودیم و کار بسیار سخت بود، که خدا را شکر بعد از سال ۲۰۱۶ که قهرمان نشده بودیم، تیم ما به فینال جام جهانی صعود و سکوی نخست را تصاحب کرد. در مسابقات بخش میکس و در اولین تجربه به نشان برنز دست یافتیم. در گرنداسلم هم با یک کار تیمی منسجم و برنامه ریزی شده یک سهمیه المپیک گرفتیم.

چرا ۲۰ نفر به گرنداسلم اعزام شد؟

در زمان حضور تیم ملی در مسابقات گرنداسلم چین، هجمه زیادی متوجه فدراسیون و کادر فنی تیم ملی بود که چرا این تعداد افراد اعزام شدند. همه کارها همانطور که گفتم با خرد جمعی پیش می‌رود و در مورد این رویداد هم همین موضوع بود که به یک سهمیه خیلی با ارزش المپیک ختم شد. وقتی وارد محل برگزاری مسابقات شدیم، چین که میزبان بود با یک لشگر عظیم از نفرات خود به مسابقات آمده بود و فقط یک سهمیه در بخش مردان گرفت. روسیه هم با نفرات شاخص و پرتعدادی آمده بود و آنها هم یک سهمیه گرفتند. کره جنوبی شاید با دو تا اتوبوس تکواندوکار حضور داشت و سهمیه نگرفت. ولی ما با وجودی که اطلاعاتی از مسابقات و یا آنالیزی از رقبا نداشتیم با استراتژی که در کمیته فنی طراحی شده بود در بین کشورهایی قرار گرفتیم که یک سهمیه کسب کرد.

اغلب کشورهای شاخص دنیا با آمادگی بالا و نفرات شاخص خود در «ووشی» حضور داشتند و نتیجه‌ای گرفتند که ما هم گرفتیم. البته معتقدم ما می‌توانستیم بهتر نتیجه بگیریم. در تیم ما تکواندوکارانی بودند که اولین رویداد برون مرزی خود را تجربه کردند و نفراتی که تازه سال دومی بود که در ترکیب تیم ملی قرار می‌گرفتند و اگر تجربه بیشتری داشتند یا با دفت عمل بهتر قدر لحظه‌ها را می‌دانستند، رسیدن به سهمیه‌های بیشتر دور از دسترس نبود.

انتخاب و سهمیه آرین سلیمی

پس از مسابقات چین که می‌توانستیم سهمیه‌های بیشتری بگیریم و به یک سهمیه بسنده کردیم، باید در مسابقات قاره‌ای به دنبال سهمیه دوم خود می‌رفتیم. در این مدت بیش از ۱۵ جلسه با اساتید مختلف، اعضای کمیته فنی و مسئولان فدراسیون داشتیم، تمامی راه‌ها بررسی شد، اعزام داشتیم که عیار نفرات خود را بیشتر ارزیابی کنیم. با نفرات متعددی مشورت کردیم و در نهایت کمیته فنی به انتخاب وزن ۸۰+ کیلوگرم و آرین سلیمی رأی داد. البته ما در وزن ۵۸- کیلوگرم سه تکواندوکار بسیار بسیار قدرتمندی داریم، ولی این فرصت به سلیمی داده شد. تکواندوکاری که از زمان عضویت در تیم ملی در هر میدانی موفق به کسب مدال‌های با ارزشی شده است و فقط در گرنداسم چین مدال کسب نکرد. ولی در مسابقات انتخابی المپیک قاره‌ای خوش درخشید و سهمیه دوم را بدست آورد.

هشدار به المپیکی‌ها

دو نماینده برای حضور در بازی‌های المپیک داریم که شرایط خوبی دارند، ولی این برای کسب مدال در المپیک کافی نیست. هر دو نماینده ما باید بهترین خود باشند و اگر کمی غفلت کنند، این فرصت را به کادر فنی می‌دهند تا برای جایگزینی تکواندوکاری دیگر تصمیم گیری کند. البته که الحق با انگیزه فوق العاده بسیار تلاش می‌کنند. از طرف وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک، شخص هادی ساعی رئیس فدراسیون و دکتر رحیمی دبیرکل که مدیر فنی تیم‌های ملی هستند به خوبی حمایت می‌شوند.

در تیم ملی مستاجرم

در این مدت به خصوص سه ماه گذشته خیلی اذیت شدم. خودم و خانواده تحت فشار بودیم. اما برای من موفقیت تیم ملی مهم بوده، روزی به هادی ساعی گفتم من در تیم ملی یک مستاجرم و هر زمانی که صلاح بدانید بدون صحبت و بحثی دو کوله پشتی خود را برداشته و به خانه می‌روم. هر زمان خواستید کمک می‌کنم، الان هم اتفاقی نیفتاده، من هستم و همان دو کوله پشتی، بخواهند کمک می‌کنم و نخواهند با روی باز خداحافظی می‌کنم. همیشه حامی تکواندو بوده‌ام چرا که مجید افلاکی هر چی دارد بعد از خدا از تکواندو دارد.

۱۴۰۳ سال موفقیت تکواندو

زمستان گذشت و بهار آمد و رو سیاهی آن ماند برای آنها که به دنبال تضعیف تکواندو بودند. تکواندو ایران چهار سهمیه المپیک کسب کرده و از این سهمیه‌ها نیز انرژی لازم به خانواده تکواندو تزریق می‌شود. معتقدم روزهای خوشی در انتظار تکواندوست، سال ۱۴۰۳ با همت و غیرت تکواندوکاران، حمایت خانواده بزرگ و پر افتخار این رشته و مسئولان ورزش کشور ان شاالله که سال افتخارآفرینی تکواندو باشد. همانطور که ساعی گفت، همدلی رمز موفقیت تکواندوست و همه کنار هم باشیم تا در سه رویداد مهم پیش رو، قهرمانی آسیا، المپیک و بازی‌های داخل سالن پرچم تکواندو را بالا نگه داریم.

شایعه اختلاف با ساعی

من و ساعی از سال ۱۳۶۶ که در ترکیب تیم نوجوانان تهران برای حضور در مسابقات کشوری به اتفاق پدر و برادر مرحوم اش به همدان رفتیم و تاکنون کنار هم هستیم. من وزن هفت بودم و ساعی وزن سوم، در تمام این سال‌ها شاید یک بار هم ساعی من را به اسم کوچک صدا نکرده باشد. کسی به اندازه من و ساعی به هم نزدیک نبوده، احترام هم را همیشه حفظ کرده‌ایم، او اسطوره و مرد پرافتخار ورزش ایران است، ضمن اینکه هیچ رئیس فدراسیونی به اندازه او عاشق خدمت به خانواده تکواندو نیست. خیلی‌ها از اختلاف من و ساعی سخن گفتند و شایعه ساختند تا از این طریق به تکواندو لطمه بزنند. این موضوع زمانی اتفاق افتاد که من درگیر بیماری مادرم بود و فدراسیون هم میزبان چهار تورنمنت بزرگ، شاید کم شدن رفت و آمد عامل بروز چنین شایعه‌ای شده بود. اگر اختلافی بود چگونه می‌توان می‌توان کنار نشست؟ نمی‌توان جلوی برخی صحبت‌ها را گرفت، در شرایط فعلی که کنار هستیم و برای موفقیت در مسابقات پیش رو تلاش می‌کنم.

اهمیت موفقیت در المپیک

المپیک برای تکواندو خیلی اهمیت دارد، دو المپیک است که تکواندو مدالی در بخش مردان نمی‌گیرد و باید همه مسائل حاشیه‌ای را کنار گذاشته همه و همه برای موفقیت تکواندو تلاش کنیم. موضوعی که می‌تواند باعث رونق در این رشته شده و کلاس‌های تکواندو مملو از هنرآموز شود و مربیان سراسر کشور از آن بهره ببرند. این موضوع را هر هفته به اعضای تیم ملی گوشزد می‌کنم که به مربیانی فکر کنید که به نتیجه عملکرد شما دل بسته‌اند. یک مدال شما هم به خانواده تکواندوکار انگیزه می‌دهد و هم به مربیان کمک می‌کند.

فشار خون و دیابت

در این مدت به چیزهایی رسیدم که شاید تاکنون تجربه نکرده بودم، از دیابت و فشار خود گرفته تا ضربان قبل بالا، هر چه از دوست رسد نیکوست، موفقیت تیم ملی مهمتر است و رسیدن به آن نیز تاوان دارد که می‌دهیم. بعد از دوران قهرمانی، یک بار دیگر شرایطی به نحوی است که هر ۲۰ روز به خانه می‌روم و باید از خانواده خودم تشکر کنم که خیلی من و این شرایط را تحمل می‌کنند. از مادرم شرمنده ام که در زمان بیماری نتوانستم بیش از یک هفته در کنار او باشم. ان شالله که بتوانیم با موفقیت در مسابقات پیش رو پاسخ خوبی به این محبت‌ها بدهم.

سخن پایانی

در اینجا دوست داریم تشکر کنم. قبل از هر چیز از رییس فدراسیون برای اعتماد به من و حمایتی که داشت باید صمیمانه تشکر کنم. از دکتر رحیمی که زمانی «کوچ» من در تیم ملی بود و الان نیز حامی تیم ملی و یا سنگ صبور ملی پوشان است، تشکر ویژه ای دارم از دوست عزیزم بیژن مقانلو که برای تیم ملی زحمات زیادی کشید. از همکارانم در کادر فنی دکتر یوسفی، ایمان زاده و یاوری و تمامی اعضای تیم ملی و تکواندوکارانی که در این مدت در اردوی تیم ملی حاضر شدند و به ما کمک کردند. نفراتی که در گرنداسلم با همدلی کامل و از خود گذشتگی آن کار زیبا را رقم زدند و همه کارکنان فدراسیون که در بخش‌های مختلف تلاش زیادی برای انجام امور تیم ملی داشتند، تشکر می‌کنم. همچنین قدردان زحمات اصحاب رسانه و خبرنگاران بخصوص دوستان حوزه رزمی نیز هستم که همیشه همراه بوده و خواهند بود.

در پایان نیز از دوستان می‌خواهم که دست از حاشیه سازی برداشته و برای رسیدن به موفقیت با خانواده تکواندو همسو شده و کمک کنند. برای مردم عزیز کشورم نیز آرزوی سلامتی و بهروزی دارم.