از خداحافظی دو ستاره ناب وزنه‌برداری تا رقابت با غول‌ها در پاریس

مهر: وزنه‌برداری ایران عملاً بعد از درخشش در المپیک لندن و ریو در المپیک توکیو روزهای خوبی را پشت سر نگذاشت و حالا نوبت به المپیک پاریس رسیده است، کمتر از ۴ ماه دیگر به بزرگترین آوردگاه ورزش جهان نزدیک می‌شویم با این تفاوت که در المپیک پیش رو، دیگر ستاره‌های نسل طلایی وزنه‌برداری در ترکیب تیم ملی حضور ندارند. وزنه‌برداری ایران در سالی که گذشت با اتفاقات زیادی همراه بود؛ از قهرمانی میرمصطفی جوادی در رقابت‌های جهانی تا خداحافظی دو چهره نامدار وزنه‌برداری ایران. در ادامه اتفاقات یک سال پیش رو را بررسی می‌کنیم:

آغاز سال نو با ریاست جدید فدراسیون وزنه‌برداری

سجاد انوشیروانی اواخر اسفندماه سال ۱۴۰۱ پس از چندین ماه سرپرستی، در مجمع انتخاباتی صندلی ریاست این فدراسیون را از آن خود کرد و سال ۱۴۰۲ فدراسیون وزنه‌برداری به صورت رسمی صاحب رئیس شد. در اوایل اردیبهشت ماه تیم ملی وزنه‌برداری با ۱۵ ورزشکار راهی کره جنوبی شد که در نهایت در بخش مردان با کسب ۶۳۵ امتیاز در رده تیمی در جایگاه نخست گرفت، اما در قسمت مدالی عملاً شاهد عملکرد درخشانی نبودیم و تنها ۲ مدال طلا، ۳ نشان نقره و ۵ گردن‌آویز برنز (۱۰ مدال) حاصل تلاش تیم ۱۵ نفره ایران بود که از این میزان ۲ مدال برنز سهم بانوان ملی‌پوش بود.

اگرچه تیم ملی وزنه‌برداری در مسابقات قهرمانی آسیا در رده تیمی در جایگاه نخست قرار گرفت اما این موضوع مورد انتقاد اهالی وزنه‌برداری قرار گرفت؛ چرا که به گفته کارشناسان این رشته ورزشی، مدال تیمی وزنه‌برداری اهمیت دارد و در المپیک عملکرد تیمی محلی از اعراب ندارد. برخی منتقدان هم معتقد بودند فدراسیون با مانور زیاد روی جایگاه نخست تیمی، قصد دارد عملکرد ضعیف ملی‌پوشان را در کسب مدال انفرادی کمرنگ کند.

سهراب وزنه‌برداری خداحافظی کرد

یک ماه بعد از مسابقات قهرمانی آسیا، خبر خداحافظی اسطوره وزنه‌برداری از سوی سرمربی تیم ملی رسانه‌ای شد. او پیش از مسابقات جهانی عربستان و بازی‌های آسیایی هانگژو در رکوردگیری تیم ملی شرکت کرده بود اما در یک ضرب دو بار وزنه انداخت و از حرکت دو ضرب هم انصراف داد. همین موضوع باعث شد سهراب مرادی برای همیشه از دنیای قهرمانی خداحافظی کند.

مرادی سال ۱۳۹۸ از ناحیه کتف مصدوم و مجبور شد سه بار کتفش را درمان کند. او برای حضور در المپیک پاریس تلاش کرد و حتی یک گزینشی المپیک را هم پشت سر گذاشت اما با رکوردهای ایده‌آل برای دسته ۱۰۲ کیلوگرم فاصله داشت و در آخر هم تصمیم به خداحافظی گرفت. مرادی قهرمان المپیک ۲۰۱۶ ریو و قهرمان جهان در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ بود. او همچنین مدال طلای بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا و دو نشان طلا، یک نقره و یک برنز قهرمانی آسیا را در کارنامه دارد. این وزنه‌بردار همچنین رکورددار مجموع دسته ۹۶ کیلوگرم جهان با ۴۱۶ کیلوگرم بود. پس از خداحافظی از دنیای قهرمانی، سهراب مرادی به دنیای مربیگری روی آورد و در کنار نواب نصیرشلال در تیم ملی فعالیتش را آغاز کرد.

المپیک از دستان کیانوش رستمی افتاد

در دوران ریاست علی مرادی کیانوش رستمی ساز جدایی زد و مدعی شد که می‌تواند تمرینات خود را به تنهایی ادامه داد، در آن زمان که هدایت تیم ملی برعهده سجاد انوشیروانی بود، کیانوش راهش را جدا کرد. او توانست در المپیک ریو به مدال خوش رنگ طلا برسد، اما بعد از آن دیگر موفقیتی کسب نکرد و حتی روز به روز هم افت می‌کرد. کیانوش المپیک توکیو هم به خاطر خودرایی‌های خود از دست داد. او که یک بار حسرت از دست دادن المپیک را چشیده بود با وجود اینکه تلاش زیادی کرد اما از لیست کادر فنی خط خورد و نتوانست حضور در سومین المپیک را تجربه کند. او پیش از مسابقات جهانی عربستان در آخرین رکوردی شرکت نکرد و همین موضوع هم باعث شد تا نواب نصیرشلال سرمربی تیم ملی او را از ترکیب تیم خط بزند.

هر چند که کیانوش برای اینکه دوباره بتواند در تیم ملی حضور داشته باشد با مسئول فدراسیون نامه نگاری کرد و علت غیبتش در رکوردگیری را مصدومیت عنوان کرد، سرمربی تیم ملی هم برای او شرط گذاشت که در هفته نخست رقابت‌های لیگ برتر وزنه‌برداری به عنوان وزنه‌بردار آزاد شرکت کند که کیانوش رستمی هم این کار را انجام داد اما او او رکورد ۱۰۰ کیلوگرم را در یکضرب، ۱۲۰ کیلوگرم را در دوضرب و مجموع ۲۲۰ کیلوگرم را ثبت کرد و در ادامه از انجام حرکت دوم و سوم هم انصراف داد. رکوردهایی که رستمی در لیگ به ثبت رسانده بود اصلاً مورد قبول کادر فنی قرار نگرفت بنابراین او پس از اینکه جهانی را از دست داد؛ در لیست تیم ملی برای حضور در قطرکاپ هم قرار نگرفت و به این ترتیب به طور کل المپیک پاریس را از دست داد. طبق قوانین فدراسیون جهانی، رستمی باید در یکی از مسابقات گزینشی المپیک مثل رقابت‌های جهانی یا قطرکاپ شرکت می‌کرد تا مجوز حضور در المپیک پاریس را به دست می‌آورد اما کیانوش با لجبازی این فرصت را از دست داد. ستاره وزنه‌برداری ایران می‌توانست سومین حضور در المپیک را تجربه کند اما به راحتی این موقعیت را از دست داد.

رکوردهای عجیب و غریب رستمی در لیگ وزنه‌برداری سرمربی تیم ملی را متقاعد نکرد و اسم این وزنه‌بردار برای مسابقات قطرکاپ که یکی از رقابت‌های گزینشی المپیک محسوب می‌شد رد نشد و به این ترتیب او حضور در المپیک پاریس را از دست داد.

به این ترتیب سال گذشته برای کیانوش رستمی خوش یمن تمام نشد او می‌توانست همراه با سرمربی و تیم ملی باشد و سومین حضور در المپیک را تجربه کند اما خودخواهی‌هایش این تجربه ناب را از او گرفت و قهرمان المپیک در شرایطی که در روزهای پایانی قهرمانی خود به سر می‌برد، در حسرت سومین المپیک قرار گرفت و از ترکیب تیم ملی برای همیشه خط خورد.

هنرنمایی یک وزنه بردار در ریاض عربستان

رقابت‌های جهانی ریاض کاستی‌های وزنه‌برداری ایران را بیش از پیش نمایان و اگر هنر میرمصطفی جوادی در دسته المپیکی ۸۹ کیلوگرم نبود، هیچ سکوی قهرمانی به پولادمردان ایران نمی‌رسید. ره‌آورد سفر نمایندگان ایران به عربستان ۲ نشان طلا و یک برنز بود. حتی برخی از ملی‌پوشان وزنه‌برداری نتوانستند رکوردهای خود را در قهرمانی آسیا تکرار کنند. در رقابت‌های ریاض، حسین سلطانی در دسته ۸۱ کیلوگرم و آیت شریفی در دسته فوق سنگین اوت کردند. در بخش انفرادی هم برخی وزنه‌برداران همچون میرمصطفی جوادی عملکرد قابل قبولی داشت. او در این مسابقات به جای کیانوش رستمی به میدان رفت و توانست در دسته ۸۹ کیلوگرم کار خود را با دو مدال طلا به پایان برساند. علی داودی هم دیگر وزنه‌بردار تیم ملی در دسته فوق سنگین به مدال برنز دوضرب رسید. مابقی وزنه‌برداران عنوان دیگری به دست نیاوردند. تیم وزنه‌برداری ایران در پایان این رقابت‌ها به عنوان سوم جهانی رسید.

البته رسول معتمدی قهرمان آسیا و جهان به خاطر مصدومیت مسابقات قهرمانی جهان سال ۲۰۲۲ کلمبیا، قهرمانی سال ۲۰۲۳ آسیا در جینجو را از دست داد و تنها برای حضور فیزیکی و ورود به لیست انتخابی المپیک ۲۰۲۴ پاریس در مسابقات جهانی ریاض حضور پیدا کرد. معتمدی در آن مسابقات خوب ظاهر شد و حتی توانست مجموع ۳۵۸ کیلوگرم را به نام خود به ثبت برساند. معتمدی سال گذشته و در رقابت‌های لیگ برتر وزنه مصدوم شد.

واقعیت وزنه‌برداری در هانگژو نمایان شد

تیم ملی وزنه برداری ایران با ۱۰ وزنه‌بردار بعد از مسابقات جهانی راهی هانگژو چین شد اما حاصل کار این ۱۰ نفر تنها یک مدال نقره در دسته سنگین وزن بود. میرمصطفی جوادی که با عبور از «تیان‌تائو» و «لیو» چینی به مدال طلای جهانی رسیده بود در دسته ۹۶ کیلوگرم عنوانی بهتر از نهم را کسب نکرد و امیر حقوقی هم به عنوان هشتمی رسید. فاصله رکوردی حقوقی با نفر نخست ۲۴ کیلوگرم و میرمصطفی جوادی با نفر نخست ۲۷ کیلوگرم بود. در وزن ۱۰۹ کیلوگرم هم نمایندگان ایران در برابر غول‌های وزنه‌برداری قاره کهن حرفی برای گفتن نداشتند. رضا دهدار با اوت در این مسابقات به کار خود پایان داد و مهدی کرمی نیز به عنوانی بهتر از پنجمی نرسید. عنوان پنجم کرمی در حالی بود که وی موفق به ثبت مهار مجموع ۳۸۰ کیلوگرم شد که ۳۸ کیلوگرم با رکورد نفر نخست اختلاف وزنه داشت.

مدال طلای فوق سنگین بعد از ۲۱ سال از دست رفت

در مسابقات بازی‌های آسیایی هانگژو تنها علی داوودی برای ایران آبروداری کرد و به مدال نقره این مسابقات رسید. داوودی در شرایطی این مدال را به دست آورده که نمایندگان ایران از بازی‌های آسیایی ۲۰۰۲ بوسان، قدرت بلامنازع فوق سنگین بودند. بهداد سلیمی در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ گوانگژو، ۲۰۱۴ اینچئون و ۲۰۱۸ جاکارتا موفق به کسب مدال طلا شد. حسین رضازاده نیز در بازی‌های آسیایی ۲۰۰۲ بوسان و ۲۰۰۶ دوحه طلا گرفت. البته رضازاده مدال برنز فوق سنگین بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک را در کارنامه دارد. سجاد انوشیروانی دارنده نشان نقره المپیک ۲۰۱۲ لندن نیز در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ گوانگژو به نشان برنز رسید. سعید علی‌حسینی نیز مدال نقره بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا را در کارنامه دارد. از دست رفتن مدال طلای دسته فوق سنگین بعد از ۲۱ سال در حالی است که بحرینی‌ها با وزنه‌بردار اجاره‌ای خود به دنبال کسب مدال المپیکی این دسته هستند. گور میناسیان که نشان نقره المپیک ۲۰۱۶ ریو را در کارنامه دارد تا کنون ۲ نشان قهرمانی آسیا را برای بحرینی‌ها کسب کرده و رکورد یکضرب آسیا را با مهار ۲۱۷ کیلوگرم در اختیار دارد.

دعوا مدیران در آستانه مسابقات قهرمانی آسیا

بعد از مسابقات قطرکاپ پولادمردان ایران برای مسابقات قهرمانی آسیا آماده می‌شدند که البته با تصمیم کادر فنی، المپیکی‌ها در این مسابقه شرکت نکردند و کادر فنی تنها اعزام سه وزنه‌بردار جوان را به این مسابقات در دستور کار قرار داد. البته اعزام این سه وزنه‌بردار با دلخوری بین اعضای کمیته فنی و سرمربی تیم ملی همراه بود. در این مسابقه نواب نصیرشلال حضور نداشت و تیم با هدایت سهراب مرادی به این مسابقه اعزام شد و به این ترتیب اولین تجربه مربیگری سهراب هم در این مسابقات رقم خورد. در نهایت حاصل کار تیم سه نفره ایران در این مسابقات کسب یک مدال طلا و سه نقره بود. علی عال‌پور یک مدال طلا و ۲ نقره در دسته ۸۹ کیلوگرم کسب کرد و عبدالله بیرانوند نیز به مدال نقره یک‌ضرب دسته ۸۹ کیلوگرم رسید. علیرضا عباسپور دیگر نماینده ایران در این رقابت‌ها در جایگاه هشتم ایستاد.

پرونده رسول معتمدی بسته شد

پیش از برگزاری مسابقات قهرمانی آسیا نام رسول معتمدی از ترکیب تیم ملی خط خورد و او هم حضور در المپیک پاریس را از دست داد. رسول که مدت‌هاست با مصدومیت دست و پنجه نرم می‌کرد و با وجود اینکه به لحاظ جسمی شرایط خوبی دارد اما هنوز از نظر روحی آمادگی ندارد و رکوردهای خوبی هم ثبت نکرده بود به این ترتیب نواب نصیرشلتل او را از ترکیب تیم ملی خط زد.

وزنه‌بردار ایران به لب مرز رسید

از بین مسابقات گزینشی المپیک تنها رقابت‌های جام جهانی تایلند پیش رو پولادمردان ایران است تا بتوانند جواز حضور در المپیک را قطعی کنند. این مسابقات به عنوان آخرین گزینشی المپیک از ۳۱ مارس تا ۱۱ آوریل (۱۲ تا ۲۳ فروردین) در شهر پوکت تایلند برگزار می‌شود و حضور در این رقابت‌ها برای تمامی ورزشکاران این رشته الزامی است. تا پیش از جام جهانی تایلند مسابقات وزنه‌برداری قهرمانی ۲۰۲۲ کلمبیا، ۲۰۲۲ قاره‌ها، جایزه بزرگ کوبا، قهرمانی جهان ۲۰۲۳ ریاض، جایزه بزرگ قطر و قهرمانی ۲۰۲۴ قاره‌ها گزینشی‌های المپیک در رشته وزنه‌برداری بودند که نمایندگان ایران توانستند در این رقابت‌ها وارد گزینشی المپیک شوند. البته دو سهمیه وزنه‌برداری ایران برای حضور در المپیک پاریس تقریباً قطعی شده است، طبق اعلام فدراسیون جهانی ۱۰ نفر اول در رنکینگ جهانی حضورشان در المپیک قطعی است و طبق این رده بندی میرمصطفی جوادی و علی داوودی که به ترتیب در جایگاه ششم و چهارم اوزان خود هستند جواز حضور در المپیک را به دست آوردند.

رضا دهدار وضعیت مبهمی نسبت به دیگر وزنه‌برداران ایران دارد. او در رنکینگ جهانی در جایگاه نهم قرار دارد و او هم تا به الان جواز حضور در المپیک پاریس را به دست آورده اما دهدار لب مرز است و در صورتی که در مسابقات جام جهانی تایلند نتواند وزنه‌های خوبی ثبت کند، جایگاه‌اش در رنکینگ جهانی تغییر خواهد کرد و جواز حضور در المپیک را از دست می‌دهد.

رقابت سخت پولادمردان ایران با غول‌های وزنه‌برداری

در لانگ لیست گزینشی المپیک دسته ۸۹ کیلوگرم «لی دایان» چینی با ثبت مجموع ۳۹۶ کیلوگرم در جایگاه نخست و «کارلوس ناسار» بلغارستانی با ۳۹۵ کیلوگرم در جایگاه دوم قرار دارد. «لوپز» کلمبیایی نیز با ۳۹۰ کیلوگرم در جایگاه سوم قرار دارد. «تیان تائو» با ۳۸۷ کیلوگرم چهارم و «والانیا سانچز» نیز با ۳۸۵ کیلوگرم پنجم است. میرمصطفی جوادی نیز در این دسته با ۳۸۴ کیلوگرم در جایگاه ششم قرار گرفته و کادر فنی نام وی را به عنوان تنها نماینده ایران برای جام جهانی ۲۰۲۴ تایلند ارسال کرده است. در دسته ۸۹ کیلوگرم نماینده ایران کار راحتی در مصاف با غول‌های چینی، کلمبیایی و بلغارستانی ندارد و برای رسیدن به سکوی مدالی باید منتظر لغزش این قهرمانان باشد. البته جوادی نشان داد وزنه‌بردار قابلی است و می‌توان روی او حساب باز کرد، جوادی در رقابت‌های قهرمانی سال ۲۰۲۳ جهان با شاهکار خود موفق به کسب عنوان قهرمانی در این دسته شد.

جایگاه متزلزل دهدار در رنکینگ جهانی

در دسته ۱۰۲ کیلوگرم وضعیت وزنه‌بردار ایران مبهم است، در این وزن نفراتی مانند «لسمن پارادز» بحرینی قهرمان جهان در وزن ۹۶ کیلوگرم، «فارس الباخ قطری» قهرمان جهان و المپیک، «اکبر ژورائف» قهرمان جهان و المپیک در وزن ۱۰۹ کیلوگرم، «لیو» از چین قهرمان جهان و «سیخانسو» بلاروسی دارنده نشان طلای یک‌ضرب و نفر سوم جهان در دسته ۱۰۲ کیلوگرم، حضور دارند. همچنین جانگ کره‌ای نایب قهرمان جهان دیگر مدعی این دسته به شمار می‌رود.

دهدار در مسابقات جهانی در رده نهم قرار گرفت و در بازی‌های آسیایی هم در یک ضرب اوت کرد و از دور مسابقات حذف شد. او هم اکنون در رنکینگ جهانی در جایگاه نهم قرار دارد و برای کسب سهمیه المپیک هم وضعیت مبهمی دارد.

داوودی رقیب سرسخت در دسته سنگین وزن

در این دسته علی داوودی دارنده مدال نقره المپیک توکیو رقیب سرسختی مدعیان این وزن شده است؛ البته از تالاخادزه نباید غافل شد، هر چند که او در چند دوره گذشته مسابقات قهرمانی جهان و اروپا به مانند گذشته به دلیل مصدومیت نتوانسته رکوردشکنی کند و حتی در برخی از رقابت‌ها میلیمتری عنوان نخست را به دست آورد اما همچنان یکی از مدعیان سرسخت این دسته است. تالاخادزه افسانه‌ای در یک‌ضرب موفق به مهار ۲۲۵ کیلوگرم شده و در آخرین مسابقات جهانی (ریاض) با مهار ۲۲۰ کیلوگرم نشان داد هنوز در این دسته حرف اول را می‌زند. البته در کنار تالاخادزه ۲ قهرمان دیگر ارمنستانی حضور دارند که رکوردهای یک‌ضرب بسیار خوبی از خود به جای گذاشتند. «گورمیناسیان» وزنه‌بردار ارمنی‌الاصل بحرین با ۲۱۷ کیلوگرم و «لالایان ارمنستانی» با ۲۱۲ کیلوگرم رقیبان جدی داودی هستند.

اگرچه داوودی شرایط قابل قبولی دارد و در حرکت دو ضرب می‌تواند یکی از مدعیان باشد اما باید تا این مدت زمان باقی مانده تا المپیک ۲۰۲۴ پاریس شرایط را برای تقویت حرکت یک ضرب خود فراهم کند تا بتواند دومین مدال المپیکی خود را هم ضرب کند. داودی در پاریس برخلاف توکیو بدون رقیبب نیست و باید در کنار پولادمردان این وزن رقابت سختی با قهرمانان بزرگ جهان و المپیک داشته باشد.