چگونه خاک قبرس به جولانگاه «مثلث شرارت» علیه مقاومت تبدیل شد؟‌

‌خبرگزاری مهر: گروه بین‌الملل: با تداوم و تشدید جنایت‌های رژیم صهیونیستی در نوار غزه و نیز احتمال وقوع جنگ تمام عیار میان این رژیم و لبنان، توجه‌ها به سمت کشورهایی همچون قبرس که در زمین تل‌آویو بازی می‌کنند، جلب شده‌است.

«سیدحسن نصرالله» اواخر خردادماه طی سخنرانی خود در مراسم یادبود «حاج ابوطالب» یکی از فرماندهان برجسته حزبش با اشاره به همکاری دولت قبرس با این رژیم، گفت: ما به دولت قبرس هشدار می‌دهیم که اگر فرودگاه‌ها و پایگاه‌های خود را به روی دشمن اسرائیلی برای هدف قرار دادن لبنان بگشاید، بخشی از جنگ خواهد بود. ما به همبستگی، حمایت و کمک خود به غزه ادامه خواهیم داد و برای همه احتمالات آماده‌ایم و هیچ چیز ما را از انجام این وظیفه باز نخواهد داشت.

هشدار دبیر کل حزب‌الله لبنان به قبرس بلافاصله از سوی مقام‌های کشورهای دیگر نیز مورد توجه و تأیید قرار گرفت که «هاکان فیدان» وزیر امور خارجه ترکیه از آن جمله به شمار می‌رفت. وی در واکنش به اظهارات سید نصرالله، گفت که قبرس به پایگاه عملیات نظامی و اطلاعاتی ویژه در غزه تبدیل شده‌است و مزدوران اروپایی این جزیره را به پایگاهی لجستیک برای پوشش هدف‌های نظامی خود تبدیل کردند.

از انکار سران نیکوزیا تا حقیقت ماجرا

سران نیکوزیا بلافاصله پس از این هشدارها پا پس کشیدند و «نیکوس کریستودولیدس» رئیس جمهوری قبرس اعلام کرد که این کشور جزیره‌ای در شرق مدیترانه، در هیچ عملیات نظامی در منطقه یا جای دیگر دخالت ندارد. رئیس جمهور قبرس مدعی شد که کشورش بخشی از راه حل است نه بخشی از مشکل و نقش نیکوزیا در کریدور بشردوستانه برای غزه توسط جهان عرب و جامعه جهانی به رسمیت شناخته شده‌است. وی همچنین در پاسخ به سوالی در مورد اینکه آیا هنوز کانال ارتباطی با حزب‌الله یا دولت لبنان وجود دارد؟ بیان کرد: بدون شک، یک کانال ارتباطی با دولت لبنان و دولت ایران وجود دارد. کانال‌های ارتباطی از طریق مسیر دیپلماتیک هستند.

«ماریا هادجیتئو دوسیو» سفیر قبرس در بیروت نیز بلافاصله وارد گود شد و در دیدار با «الیاس بوصعب» معاون رئیس پارلمان لبنان از همکاری وی برای حل شبهه به وجود آمده در روابط لبنان و قبرس و پایان دادن به این بحران قدردانی و تأکید کرد که کشورش اجازه استفاده از خاک این کشور برای تجاوز علیه هیچ کشور دیگری به خصوص لبنان را نخواهد داد.

این انکارها در حالی از سوی مقام‌ها و از تریبون‌های مختلف تکرار می‌شود که از نگاه ناظران، پایگاه‌های قبرس همواره به مکانی برای جاسوسی از کشورهای غرب آسیا تبدیل شده‌است. این کشور به طور سنتی به رژیم صهیونیستی اجازه می‌دهد از حریم هوایی خود برای رزمایش‌های هوایی استفاده کند اگرچه هرگز در جریان درگیری‌های فعال چنین کاری نکرده‌است.

افزون بر همکاری قبرس با رژیم صهیونیستی، انگلیس در قبرس پایگاه نظامی دارد که از آنها برای انجام عملیات نظامی در منطقه استفاده می‌کند. گفته می‌شود که انگلیس از این پایگاه‌ها برای حمله به انصارالله یمن استفاده می‌کند و از این پایگاه‌ها برای تسلیح رژیم صهیونیستی در جنگ علیه غزه و جنوب لبنان نیز استفاده شده‌است.

در کنار انگلیس، آمریکا نیز سرزمین و خاک قبرس برای تداوم تجاوزگری خود در منطقه سود می‌جوید. به گزارش الجزیره، از دهه ۱۹۸۰، نیروهای آمریکایی و انگلیسی از پایگاه‌های نظامی در قبرس به عنوان مرکز استقرار برای انجام عملیات‌های گسترده در کشورهای منطقه از جمله سوریه، عراق، افغانستان، لیبی و یمن، استفاده کرده‌اند.

افشای اسناد جدید از همکاری قبرس با اشغالگران علیه غزه

آذرماه پارسال در حالی که حدود سه ماه از آغاز حمله جنایتکارانه رژیم صهیونیستی به نوار غزه می‌گذشت، تارنمای «دیکلسیفایدیوکِی» (declassifieduk) اطلاعات جدیدی از همکاری قبرس با متجاوزان را افشا کرد از جمله اینکه انگلیس به صورت مخفیانه نظامیان خود را در پایگاه‌هایش در قبرس جنوبی افزایش داده‌است.

به گزارش این تارنما، پس از آغاز بمباران غزه توسط رژیم صهیونیستی، انگلیس دست‌کم ۵۰۰ نیروی نظامی دیگر را به پایگاهی در قبرس در حدود ۲۰۰ مایلی تل‌آویو اعزام کرد. پیش از این، لندن به اعزام ۱۰۰۰ نظامی خود به شرق مدیترانه برای حمایت از رژیم صهیونیستی اعتراف کرده اما جزئیاتی را درباره محل استقرار این نیروها ارائه نکرده‌بود.

بر پایه این گزارش، «جیمز هیپی» که به عنوان وزیر نیروهای مسلح انگلیس مشغول کار است، در نامه‌ای خطاب به یک نماینده پارلمان کشور خود، اعزام حدود ۵۰۰ نظامی به قبرس را تأیید کرد.

گزارشی که اعلام می‌کرد بریتانیا دارای ۲ پایگاه نظامی در قبرس است که به عنوان خاک انگلیس محسوب می‌شوند؛ «داکیلیا» در شرق و «آکروتیری» در جنوب. این دو پایگاه انگلیسی از زمانی که قبرس مستقل نشده و جزو امپراتوری بریتانیا بود، در این جزیره هستند. این دو پایگاه نیروی هوایی انگلیس اکنون خودمختارند و دولت قبرس کنترلی بر آنها ندارد. نیروی هوایی سلطنتی در آکروتیری به عنوان مرکزی برای بمباران در غرب آسیا توسط انگلیس استفاده می‌شود.

البته لازم به ذکر است که قبرس در قامت یک عضو اتحادیه اروپا، چند پایگاه هوایی نظامی دیگر نیز دارد که پایگاه هوایی «آندریاس پاپاندرئو» در پافوس به عنوان پایگاه نیروی هوایی این کشور و پایگاه «لاکاتامیا» در نیکوزیا نیز از آن جمله‌اند.

در نامه هیپی همچنین آمده‌است که نیروهای بیشتری به مصر، رژیم صهیونیستی و لبنان فرستاده شده‌اند اما با استناد به دلایل امنیتی و عملیاتی از ارائه اعداد خودداری شده‌است.

این گزارش اضافه کرد: آخرین استقرار، تعداد نیروهای بریتانیایی مستقر در قبرس را به ۲ هزار و ۷۱۷ نفر و ۲۷۳ کارمند دولتی دیگر افزایش می‌دهد. ۱۲۹ نیروی آمریکایی دیگر هم در پایگاه‌های بریتانیا در قبرس مستقر هستند اما مشخص نیست که آیا این تعداد در ماه‌های اخیر افزایش یافته‌است یا خیر.

فرجام سخن

پایگاه‌های نظامی داکیلیا و آکروتیری در قبرس افزون بر چند دهه جاسوسی از کشورهای غرب آسیا، در حملات مختلف آمریکا و انگلیس به سوریه، عراق، افغانستان، لیبی و یمن نقش داشته‌اند.

ضمن اینکه طی ۹ ماه اخیر در فضای پسا طوفان‌الاقصی، نیروهای آمریکایی و انگلیسی از تجاوزهای تل‌آویو به نوار غزه حمایت و با بهره‌گیری از دو پایگاه مذکور از حمله‌های رژیم صهیونیستی در غزه پشتیبانی می‌کنند و تسلیحات و اطلاعات جاسوسی در اختیار این رژیم قرار می‌دهند.

کار به جایی رسید که چندی پیش در بحبوحه تنش ایران و رژیم صهیونیستی، روزنامه انگلیسی «گاردین» مدعی شد که قبرس به رژیم صهیونیستی اجازه داده‌است تا از حریم هوایی خود را برای انجام تمرین‌های شبیه‌سازی حمله ایران به اراضی اشغالی استفاده کند. همچنین رسانه‌های رژیم صهیونیستی نیز گزارش دادند که این رژیم در ماه مه ۲۰۲۳، مانور «خورشید آبی» را در قبرس که شبیه‌سازی حمله در عمق لبنان بوده، برگزار کرده‌است.

در چنین فضایی هشدار سیدنصرالله به سران قبرس ضروری به نظر می‌رسید و حاوی این پیام بود که هرگونه تلاش رژیم صهیونیستی برای گسترش دامنه جنگ و حمله به لبنان، پیامدهای ناگواری بر تمامی متحدان غربی تل‌آویو به‌ویژه متحدان منطقه‌ای همچون قبرس خواهد داشت. ضمن اینکه اعلام بی طرفی قبرس هم به عنوان یک پیروزی استراتژیک برای حزب‌الله تلقی شد؛ موضوعی که بازدارندگی حزب‌الله را تقویت و به خودداری بازیگران مختلف از حمایت اقدام نظامی احتمالی رژیم علیه لبنان کمک کرد.