افزایش مدارس اتباع، خلاء امنیتی در کشور را پُر می‌کند

مهر: سیدجواد حسینیان کارشناس مسائل اجتماعی در یادداشتی به مسئله ورود غیر قانونی مهاجرین افاغنه به ایران‌پرداخته و نوشت: موضوع مهاجرپذیری در تمام دنیا به عنوان یک مزیت دیده می‌شود و کشورهای پیشرفته پایان هر سال مالی سیاست مهاجرپذیری خود را برای سال جدید اعلام می‌کنند. از ابتدای انقلاب تاکنون به موضوع مهاجرپذیری در جمهوری اسلامی ایران به شکل دقیق و راهبردی پرداخته نشده است از آنجایی که این موضوع بسیار مهم و از موضوعاتی بوده که هر ساله کشور با آن مواجهه و برای مسؤلین مشهود است لذا نمی‌توان به سادگی از کنار این بی توجهی عبور کرد.

اگر بگوییم دست‌هایی پشت پرده مساله مهاجرین را در ایران به شکلی مدیریت کرده که به وقت مناسب برای به چالش کشیدن جمهوری اسلامی از آن بهره برداری کند شاید خیلی دور از واقعیت نباشد.

در شرایطی که دشمنان جمهوری اسلامی با تمام توان رسانه‌ای خود موضوع افغان زدایی از ایران را ضریب می‌دهند تا آن‌جا که به یکی مسائل ذهنی محافل عمومی تبدیل شده است فرضیه سناریو بودن چالش مهاجرین بیشتر قوت می‌گیرد.

با این تفاسیر راهکار مناسب چیست:

۱_ اولاً برای همگان روشن است که رسانه‌های برانداز و ضد انقلاب دلسوز جمهوری اسلامی نیستند که بخواهند به آن کمک کنند بلکه باید آگاه بود که این جریانات یک خط تحریک افکار عمومی جهت مطالبه اخراج افاغنه از ایران و برخورد قهری مسؤلین با این موضوع را دنبال می‌کنند به امید آنکه بتوانند چالش جمهوری اسلامی با طالبان را عمیق‌تر و در نهایت به درگیری بکشانند.

۲_ ساماندهی موضوع مهاجرین و سیاستگذاری دقیق مبتنی بر نیازهای کشور و همچنین جذب سرمایه گذار نیاز اساسی امروز کشور است و این موضوع نیازمند راه اندازی سازمان مهاجرین به صورت مستقل و مستقیماً زیر نظر ریاست جمهوری است.

۳_ برخورد جدی با کارگاه‌ها و کارفرمایانی که مهاجرین غیرقانونی را استخدام نمایند بدیهی است اگر راه اشتغال مهاجرین غیرقانونی بسته شود تأثیر بسزایی در کاهش جذابیت ایران برای این افراد و تسریع مهاجرت معکوس آنان خواهد داشت.

۴- تلاش نمود با اعطای تشویق‌هایی همچون کارت اقامت شش ماهه و تمدید آن در صورت اشتغال زمینه مراجعه مهاجرین غیرقانونی به مراکز قانونی را فراهم کرد تا با این روش بتوان تمامی مهاجرین را شناسایی و ساماندهی کرد.

۵- از آنجایی که یک فرد تحصیل کرده به مراتب برای یک جامعه بهتر از یک فرد بی سواد است لذا تحصیل فرزندان مهاجرین امری کاملاً منطقی لازم انسانی و اخلاقی است که باید با قوت انجام پذیرد اما برای جلوگیری از برخی آسیب‌های ناشی از اختلافات فرهنگی می‌توان با کمک آموزش و پرورش و پرداخت بخشی از هزینه توسط خانواده آنان تعداد مدارس مخصوص مهاجرین را افزایش داد.